تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می‌افتد که فضای داخل کانال نخاعی شروع به باریک شدن می‌کنند و فضا را برای اعصاب کاهش می‌دهند.

این وضعیت می‌تواند در کانال نخاعی (جایی که نخاع از آن عبور می کند) و یا در سوراخ‌های بین مهره‌ای که اعصاب نخاعی از کانال نخاعی خارج می‌شوند، رخ دهد. بسته به محل و میزان باریک شدن در طول زمان، یک عصب نخاعی یا نخاع می تواند فشرده شود و باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا ضعف شود.

تنگی ستون فقرات همیشه باعث درد نمی شود. در حالی که نادر است، بی حسی یا ضعف ممکن است با درد کم یا بدون درد وجود داشته باشد.

تنگی کانال نخاع ممکن است در طول زمان بدتر شود، اما سرعت پیشرفت در افراد مختلف متفاوت است و حتی ممکن است همیشه علائمی را به همراه نداشته باشد، در حالی که برخی از افراد ممکن است بدتر شدن تدریجی علائم را تجربه کنند، برخی دیگر ممکن است متوجه شوند که علائم آنها با فیزیوتراپی، دارو، دوره کوتاه مدت کاهش می‌یابد. 

علائم تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاع بیشتر در ستون فقرات کمری (پایین) دیده می شود و علائم می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد که شایع ترین آن ها عبارتند از :

• درد مزمنی که ممکن است محدود به گردن یا کمر باشد، یا ممکن است یک درد انتشاری به دیگر اندام ها همچون بازوها و پاها باشد. درد ممکن است در طول شب یا انجام برخی فعالیت ها بیشتر شود.
• گاهی اوقات درد با احساس سوزن سوزن شدن در اندام ها نیز همراه است.
• بی حسی ، کاهش حس یا بی حسی کامل ممکن است در بازو، پا و یا سایر قسمتهای بدن رخ دهد.
• ضعف. کاهش قدرت یا مشکلات هماهنگی ممکن است در بازو ، پا و یا سایر قسمت‌های بدن وجود داشته باشد.
• فشرده سازی شدید طناب نخاعی یا دم اسبی (ریشه های عصبی که زیر نخاع قرار دارند) می تواند منجر به اختلال عملکرد روده و یا مثانه شود و مشکلاتی مانند بی اختیاری ادرار و مدفوع را سبب شود.

دلایل و عوامل خطر

بیرون زدگی دیسک کمر می تواند منجر به وارد شدن فشار بر کانال نخاعی و کاهش فضای داخلی آن کند.

آرتروز ستون فقرات. هنگامی که غضروف صاف پوشاننده مفاصل فاست به دلایل آسیب دیده و فرسوده می شود، استخوان ها شروع به ساییدگی روی یکدیگر می کنند و ممکن است منجر به رشد غیرطبیعی استخوان شود که استئوفیت یا خار استخوانی نامیده می شود. این خارها سبب بروز التهاب و درد در هنگام حرکات ستون فقرات می شود.

بیماری دژنراتیو دیسک. هنگامی که دیسک ها آب خود را از دست می دهند و شروع به صاف شدن می کنند، سوراخ های بین مهره ای نیز شروع به باریک شدن می کنند.

تغییر شکل ستون فقرات و ناهنجاری های ستون فقرات و یا تومورهای نخاعی از جمله عواملی هستند که با افزایش خطر بروز تنگی کانال نخاعی همراه هستند.

کاهش فضای کانال نخاعی معمولا در طول زمان به عنوان بخشی از روند افزایش سن ایجاد می شود. در حالی که تنگی نخاعی معمولاً در افراد 50 ساله یا بالاتر رخ می دهد، همچنین می تواند به دلیل آسیب دیدگی یا از بدو تولد (عوامل مادرزادی) زودتر ایجاد شود.

درمان تنگی کانال نخاعی

درمان این مشکل ستون فقرات در گام اول شامل روشهای غیرتهاجمی و محافظه کارانه همچون دارو و فیزیوتراپی است.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی که متخصص فیزیوتراپی برای بیمار در نظر می گیرد موثرترین بخش از برنامه درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاع است که توسط متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی امید زندگی (بهترین فیزیوتراپی پاسداران) ارائه می شود.

هنگامی که نقص‌های عصبی، مانند بی‌حسی یا ضعف، با وجود استراحت و درمان‌های غیرجراحی قابل کنترل نباشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. همچنین در شرایطی که تصویربرداری و سایر اقدامات تشخیصی نشان می‌دهد که علائم با برداشتن فشار عصب نخاعی و یا طناب نخاعی از بین می‌رود، معمولاً جراحی برای درمان مشکل بیمار توصیه می‌شود. 

مشکلات و عوارض عصبی مانند رادیکولوپاتی، میلوپاتی، و یا مشکلاتی مانند بی اختیاری ادرار و مدفوع ممکن است زمانی ایجاد شوند که تنگی نخاعی شدید شود. اگر عصب نخاعی در طولانی مدت فشرده شود، ممکن است بی حسی و یا فلج دائمی رخ دهد، به همین دلیل در صورت بروز علائم این چنینی باید هرچه سریع تر به دنبال اقدامات درمانی باشید.

کلمات مرتبط :

تنگی کانال نخاعی – فیزیوتراپی ستون فقرات – فیزیوتراپی کمر – فیزیوتراپی در پاسداران – فیزیوتراپی در هروی – فیزیوتراپی در خیابان دولت